یک پست مادرانه ویژه آخر سال 92

آرزو کن پارسای من

آرزو بر هیچ کس عیب نیست

دعا کن و از خدا بخواه

آرزوی سلامتی و خنده و خوشی و خوشبختی. آرزوی باز شدن گره های ریز ودرشت، آرزوی حل شدن گرفتاری ها. آرزو برا ی گشایش و فقط گشایش، که گره های بسته زندگی آدم ها را بسته تر و کم حجم تر  می کند .

 آرزوی خوشبختی دخترها وپسرها. آرزوی شرمنده نشدن هیچ مردی در برابر خانواده اش. آرزوی مادر شدن تمام زنهای منتظر. آرزوی صبر و صبوری . آرزوی مهربانی.آرزوی محبت های بی دلیل. آرزوی خوش خلقی های بی اندازه. آرزوی رزق و روزی حلال فراوان. آرزوی آشیانه ی گرم و با صفا. آرزوی
دیدن دوباره  خانه ی خدا و زیارت مشهد و کربلا. آرزوی دل بی غصه برای پدر و مادرها. آرزوی دوستی همیشگی با خدا...

پارسا دعا کن که زندگی  خوب بگذرد که شیخ بهایی گفت چون میگذرد خوب است!!! دعا کن انها که نمک خورده اند و نمکدان شکسته اند بروند و پشت سرشان هم نگاه نکنند.دعا کن روزگار امان بدهد!!!

پارسا دعا کن سال جدید سال عطف خانواده امان باشد.دعا کن روزها یی که میگذرند ندای آرامش آینده تو باشد.پارسا برای باغ کشاورزان برای سنگهای کوهها برای خانه های بی سرنشین برای درد دلهای  آدمهای بزرگی که همه کوچکشان میپندارند برای آنها که ثروتمند و با سخاوتند  و برای همه کودکان دنیا  و دعا کن .

برای من نیز  دعا کن پسرم ، من شبیه یک درختم درختی که خیلی تلاش کرده تا بالنده شود برایم دعا کن مادر.

منتظر برآورده شدن دعاهایت هستم مادر

پیشاپیش عید دوستان مبارک