سه سال و نیمه من

امروز 20 بهمن 93 پارسا سه سال و شش ماه دارد.قدش 105 سانتیمتر و وزنش بین 16 و 17 باید باشد.اما روحش

روحش صاف و صیقلی است بال دارد برای پرواز من نمیتوانم ببینمش .دلش یک موجود چند سانتیمتری است اما خیلی بزرگ و قوی است این را از آن شبی و روزی فهمیدم که نه من و نه پدرش پیشش نبودیم و او تمام روز را به قول عمه اش غصه دار ما بود و هیچ نگفته بود.

صورتی مهربان دارد که دوباره 3 هفته پیش در یک اتفاق الکی پیشانیش آسیب دید و احتمالا یه نشان دیگر در آن قسمت پیشانیش بماند!!!!

چشمانی دارد مظلوم  و پر انگیزه .حواسی دارد خیلی خیلی جمع ،با دقت  تمام و بی نظیر،عشق ماشین سواری است

آرزویش داشتن اسبی سفید است که نامش سلطان است .باید حتما هم از مادیون باشد.از گرگ بی نهایت متنفر است و اصلا با پلیس ها میانه خوبی ندارد!!!!!

همه اینها را از پارسا گفتم اما باور کن خیلی چیزها را نگفتم  این سه سال و نیمه خیلی حرفها دارد.خدایا او را به ما ببخش.

سه سال و نیمه من یعنی تمام وجود من

سه سال و نیمه من یعنی آدم کوچکی که خیلی تصمیمها می گیرد

سه سال و نیمه من یعنی پارسای مهربانی که از من فقط لبخند میخواهد و لبخند

سه سال و نیمه من یعنی یک دنیا مهربانی و شادی

یعنی محبت از اعماق وجود

یعنی وقتی من هستم خیلی چیزها دیگر نیست

مهربان مادر،نبات مادر ،عزیزیکم بارها و بارها دوستت دارم

خدایا حافظش باش

پی نوشت : این متن را برایش خواندم فکر میکنید اخرش چه گفت : گفت مامان اشک دارم میریزم